شهید داوود شیخ هدایتی در اولین روز فروردین ۱۳۵۰ در محله علی آباد کتول (از محلات شهید پرور این شهرستان) در خانواده ای مذهبی دیده به جان گشود.
وصیتنامه
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام آنکه شهادت را آفرید و به نام آنکه عشق را در اندرون دلها نهاد
و به نام آنکه جهاد را براى رسیدن به سیر سلوک الى الله براى آزمودن انسانهاى پاک‌ا زناپاکان و اهریمنان قرار داده است و قاتلوهم حتى لاتکون فتنه و یکون …..
قرآن کریم از لسان غیبى خواهى بزرگ مى فرماید بکشید درراه خدا که فتنه اى در عالم نباشد ویک دین در کل عالم مسلط شود وآنهم دین الله است
خوب است لحظاتى که شعاع نوررحمانیت در سطوح جانم نور افشانى مى کند و خود را در معرض دید تنها آرزوى یک فرد مسلمان یعنى شهادت مى بینم
نوشته اى به عنوان وصیت نامه براى شما مردمان بعد ازخودم به یادگار مى گذارم
باید به عرض همه شما برسانم که هیچ انگیزه اى به غیر از یارى تنها دین از طرف خداى سبحان نبوده و خداى بزرگ شاهد بودى که از تمام مادیات بریدم واز آنجائیکه فکر مى کردم تنها تو رادر لابه لاى کوهسارهاى کردستان و زمین تفدیده خوزستان میشود پیدا کرد به معرکه جنگى شتافتم چون دین ترا مادرم با شیر خود درجانم جارى کرد
و پدرم باعرق جبینش مرا درمعرض سخت ترین صخره هاى استقامت گماشت این براى هر فرد کورى قابل روئیت مى باشد
حال ازشما مردمان ملت عزیز و شهید پرور مستقیم درخواست مى کنم که خود را در معرض این بزرگ قرار دهید که صداى مظلومیت اسلام و امامان گوش فلک را کر کرده است راه استقامت درمقابل مشکلات را درپیش گیرید و همه اسلحه بدست آنقدر بجنگید که به قول قرآن فقط یک دین حاکمیت مطلق درکل جهان را دارا باشدو آنهم دین شما مردم خدا جو یعنى اسلام
اما تو پدرو مادرم اگر دیدى فرزندتان از کنار شما هجرت نموده و در وادى جبهه ها سر گذاشت به خاطر آنستکه که مادر وقتى که مرا در قنداق گذاشتى و شیر دادى که در مسجد و حسینه و روضه خوانى اشک تو را سرازیر نموده بود و تو اشک چشمت را با شیرت در کالبد وجودم سرازیر نمودى
در اخر ازطرف من ازکلیه آشنایان و دوستا حلالیت بطلبید و خصوصا از کلیه برادران پایگاه على آباد کتول که جدا پایگاه و قدمگاه شهیدان مى باشد
والسلا م